برلین پایتخت کشور آلمان و بزرگترین شهر، هم از لحاظ جمعیت و هم از لحاظ مساحت در این کشور است و در کل اتحادیه اروپا مقام دوم را دارد. برلین شهری است که باید صبح زود نقشه و دوربینتان را بردارید و در کنار توریستهای دیگر، نقشه به دست و خوشحال، پابهپای اتوبوسهای گردشگری بیسقف و شلوغ، به تمام آثار دیدنی و موزهها سر بزنید. باقیماندهی دیوار برلین را بهمحض رسیدن به میدان پتسدامر میبینید. دیوارها بلندند و پر از یادبود و نوشته. چند قدم آنطرفتر، ردِ خالی دیوارها روی آسفالت خیابان، تاریخ را جلوی چشمان شما میآورند. برلین با شاخصههای تاریخیاش، شبهای زنده، بسیاری از کلابها و کافهها و بارها، موزهها، قصرها و هنرهای خیابانیاش شناخته شدهاست.
اگر این شهر هیچ نامی نداشت میشد آن را موزهآباد نامید. موزههای ریزودرشت برلین امروزه جزیی از هویت این شهر هستند.
درباره برلین از نظر تعداد بازدیدکننده می توان گفت: سومین شهر و یکی از پرکار ترین مراکز تحقیقات و تحصیلات عالی در اتحادیه ی اروپاست. این شهر با چهار دانشگاه، چهار دانشکده ی هنر ، دانشکده ی اقتصاد اروپایی، نه مدرسه ی عالی تخصصی، حدود ۲۵۰ موسسه ی تحقیقاتی مستقل از دانشگاه ها و تعداد زیادی واحدهای کوچک و متوسط فن آوری ، توان بالقوه مناسبی برلین ، سه فرودگاه تجاری و بازرگانی دارد به نام های ، فرودگاه بین المللی تگلی در سال ۲۰۰۷، بیش از بیست میلیون مسافر را در ۱۷۳ مسیر جابه جا کرده اند. برلین ، میزبان المپیک ۱۹۳۶، از شهرهای میزبان جام جهانی فوتبالی ۱۹۷۴ و فینال جام جهانی فوتبال ۲۰۰۶ بوده است.
برخی جاذبه های گردشگری برلین
دروازه براندنبورگ
شاید نتوان برلین را بدون دروازهی براندنبورگ (Brandenburger Tor) تصور کرد؛ این بنا مدتها است شناختهشدهترین بنای تاریخی شهر و پاسخی به طاق پیروزی در پاریس است.دروازهی براندنبورگ ۲۶ متر ارتفاع دارد و در خیابان Pariser Platz قرار گرفته است و میتوان آن را اولین سازهی نئوکلاسیک برلین خواند، به خصوص به دلیل داشتن ارابه با ۴ اسب، ساختمانی برای نگهبانان و ۴ ستون بزرگ در هر طرف که ۵ گذرگاه برای عبور و مرور ایجاد کرده است.
جزیره موزه
اینجا میتوانید بسیاری از قدیمیترین و مهمترین موزههای شهر را بیابید که شامل موزهی قدیمی (Altes Museum) میشود که در سال ۱۸۳۰ ساخته شد و محل نگهداری جواهرات و دیگر گنجینههای سلطنتی است. بعدها موزهی جدید (Neues Museum) در سال ۱۸۵۵ ساخته شد و به دنبال آن گالری ملی را در سال ۱۸۷۶ بنا کردند؛ موزهی Bode نیز در سال ۱۹۰۴ ساخته شده که یکی از بهترین مجموعههای آثار تاریخی و عتیقهی شهر در آن به نمایش گذاشته شده است.
یادبود دیوار برلین
تاریخ دیوار برلین در سال ۱۹۶۱ آغاز شد، زمانی که آلمان شرقی بخش شرقی شهر را برای پایان دادن به پناهنده شدن مردم از آلمان شرقی به آلمان غربی، جدا کرد. تا سال ۱۹۸۹ که دیوار برلین تخریب نشده بود، این دیوار با ارتفاع ۴ متر به طول ۱۵۵ کیلومتر کشیده شده بود، ۵۵ خیابان را تخریب کرده بود و ۲۹۳ برج دیدهبانی و ۵۷ سنگر و پناهگاه زیرزمینی داشت. امروزه فقط قسمتهای کوچکی از این دیوار باقی مانده که روی آن نقاشیهای دیواری کشیدهاند.
خیابان Unter den Linden
این خیابان، مشهورترین خیابان برلین است که ترجمهی تحت اللفظی آن، زیر درختان لیمو است. این خیابان برای مدت چندین قرن، یکی از محلهای محبوب گردشگران و اهالی شهر بوده است. هزار و چهارصد متر طول دارد و خیابانهای مهمی را به هم پیوند می دهد. این خیابان در ابتدا به عنوان مکانی برای اسبسواری خاندان سلطنتی ساخته شد و بعدها به خیابان بزرگ و محبوب شهر تبدیل شد. امروزه دو قست ماشینروی خیابان با یک محدودهی پیادهروی عریض جدا میشوند که مکانی بسیار مناسب برای گشت و گذار در خیابان است.